Ontvoering

Op 9 november 1983 verdween de machtigste biermagnaat van Nederland spoorloos van de straat in Amsterdam. Freddy Heineken, topman van de gelijknamige bierbrouwerij, en zijn chauffeur Ab Doderer werden bruut ontvoerd voor het oog van tientallen getuigen. Het begin van wat zou uitgroeien tot een van de meest geruchtmakende misdaadzaken in de Nederlandse geschiedenis.

Het plan van vijf jonge criminelen

De ontvoering werd tot in detail voorbereid door vijf jonge mannen met grote ambities in de onderwereld: Willem Holleeder, Cor van Hout, Jan Boellaard, Frans Meijer en Martin Erkamps. De plek waar Heineken en Doderer gevangen zouden komen te zitten werd een loods op bedrijventerrein De Heining in Westpoort in het Amsterdamse westelijke havengebied, een plek waarin zij twee geluidsdichte cellen bouwden. Ze observeerden het dagelijkse ritme van Heineken en zijn chauffeur, en op de bewuste woensdagmiddag sloegen ze toe.

Een spectaculaire ontvoering

Rond 18.55 uur werden Heineken en Doderer met geweld een busje ingetrokken, vlakbij het hoofdkantoor van Heineken aan de Tweede Weteringplantsoen. In een razendsnelle actie verdween het duo richting de loods. Daar begonnen voor hen drie lange weken in afzondering, zonder daglicht of contact met de buitenwereld.

Het losgeld: een recordbedrag

De ontvoerders eisten een ongekend bedrag van ƒ35 miljoen gulden aan losgeld – toen het hoogste ooit in Nederland geëiste bedrag. Via ingewikkelde communicatiemethoden, waaronder advertenties in kranten, werd onderhandeld met de familie en politie. Een deel van het losgeld werd uiteindelijk betaald; het grootste deel werd later teruggevonden, maar miljoenen zijn nooit meer boven water gekomen. Goed verborgen of werd het geld witgewassen?

De bevrijding en nasleep

Op 30 november 1983, na intensieve speuracties, wist een politie-eenheid de exacte locatie van de loods te achterhalen. In een inval vonden agenten de cellen en wisten zij Heineken en Doderer ongedeerd te bevrijden. De daders waren toen al op de vlucht.

Cor van Hout en Willem Holleeder vluchtten naar Parijs. Daar volgde een juridische strijd van jaren voordat zij aan Nederland werden uitgeleverd. De andere drie verdachten werden eerder gearresteerd. Alle vijf kregen gevangenisstraffen tot twaalf jaar opgelegd. Voor Holleeder betekende de zaak het begin van een lange criminele loopbaan die hem uiteindelijk tot een van de bekendste criminelen van Nederland maakte.