In de Compliance Gids vind je een uitgebreide verzameling van termen en definities als Wwft, CDD en KYC die verband houden met naleving, regelgeving en ethiek binnen verschillende sectoren. Deze lijst biedt heldere uitleg over belangrijke begrippen zoals ook Witwassen, PEP, Sancties en Compliance. Of je nu nieuw bent in het compliance-veld of een doorgewinterde professional, de Compliance Begrippenlijst biedt inzichtelijke en bruikbare informatie om je kennis te vergroten en een dieper begrip te krijgen van de complexe wereld van naleving en regelgeving.
Customer Due Diligence
Customer Due Diligence, afgekort als CDD, is een cruciaal proces dat financiële instellingen en bedrijven implementeren om risico's te beoordelen en de integriteit van hun klanten te waarborgen. CDD is een integraal onderdeel van antiwitwas (AML) en know-your-customer (KYC) inspanningen, gericht op het voorkomen van financiële misdrijven zoals witwassen, fraude en het financieren van terrorisme. Hier zijn enkele belangrijke aspecten van CDD:
Met Customer Due Diligence kunnen organisaties de risico's minimaliseren en ervoor zorgen dat ze zaken doen met legitieme en ethische partners. Door de identiteit van klanten te verifiëren en hun activiteiten te monitoren, draagt CDD bij aan een veiliger en meer betrouwbaar zakelijk ecosysteem.
Know Your Customer
KYC staat voor "Know Your Customer" en verwijst naar het proces dat financiële instellingen en andere bedrijven gebruiken om de identiteit van hun klanten te verifiëren en relevante informatie over hen te verzamelen. Het doel van KYC is om mogelijke risico's, zoals witwaspraktijken, financiële fraude en terrorismefinanciering, te identificeren en te beperken.
Aan de andere kant staat CDD, wat staat voor "Customer Due Diligence". CDD maakt deel uit van het bredere KYC-proces. Het gaat specifiek over het grondig onderzoeken van klanten om hun achtergrond en bedoelingen te begrijpen, en om te bepalen of ze een laag, gemiddeld of hoog risico vormen. CDD houdt in dat instellingen redelijke stappen nemen om ervoor te zorgen dat klanttransacties in overeenstemming zijn met de risicobeoordeling en dat ze geen ongebruikelijke of verdachte activiteiten vertonen. Kortom, KYC is het overkoepelende proces van het verzamelen van klantinformatie, terwijl CDD specifiek verwijst naar het grondig onderzoeken van klanten om risico's te evalueren en mogelijke nalevingsproblemen te identificeren.
Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme
De Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) is een Nederlandse wet die financiële instellingen en bepaalde andere instellingen verplicht om maatregelen te nemen ter voorkoming van witwassen en het financieren van terrorisme. De belangrijkste aspecten van de Wwft zijn:
Money Laundering
Witwassen verwijst naar het proces van het illegaal verbergen van de herkomst van geld dat is verkregen uit criminele activiteiten, zodat het lijkt alsof het legaal is verkregen. Het woord "witwassen" is afgeleid van het idee om "vuil" geld "schoon" te maken door het door legale financiële kanalen te laten stromen. Criminelen proberen geld wit te wassen om hun illegale winsten te verhullen en ze op een legale manier te kunnen gebruiken zonder argwaan te wekken. Al Capone deed dit in de jaren 20 door het kopen van een aantal wasserettes waarmee hij verkregen inkomsten uit illegale drankhandel probeerde legaal te maken. Het bestrijden van witwassen is een belangrijk onderdeel van wereldwijde inspanningen tegen financiële criminaliteit en om de integriteit van het financiële systeem te waarborgen.
Anti-Money Laundering Directive/Anti-witwasrichtlijn
Het is een reeks regels en voorschriften die zijn opgesteld door de Europese Unie (EU) om witwassen en het financieren van terrorisme te voorkomen en aan te pakken. De AML Directive legt verplichtingen op aan financiële instellingen en andere relevante sectoren om maatregelen te nemen tegen deze illegale activiteiten.
De Wwft, ofwel de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme, is een Nederlandse wet die specifiek gericht is op het voorkomen van witwassen en het tegengaan van financiële steun aan terrorisme binnen Nederland. Hoewel de Wwft een nationale wet is, is deze sterk beïnvloed door de AML Directive van de EU. De AML Directive stelt bredere richtlijnen en kaders vast die EU-lidstaten kunnen implementeren in hun nationale wetgeving, zoals de Wwft in Nederland.
6e AML-richtlijn
De 6e AML-richtlijn (6 AMLD) van de EU is 20 juli 2021 in werking getreden en moet drie jaar na inwerkingtreding van de AMLD6 door de lidstaten zijn geïmplementeerd. De richtlijn heeft tot doel de antiwitwasregels (AML) in de EU te versterken en meer verantwoordelijkheid bij gereguleerde entiteiten te leggen financiële criminaliteit te bestrijden.
Een Risk Based Approach is een benadering die wordt gebruikt in compliance en risicomanagement om middelen effectief en efficiënt toe te wijzen op basis van de mate van risico. Deze aanpak houdt in dat organisaties hun inspanningen en maatregelen concentreren op die gebieden waar de risico's het grootst zijn.
Bij het implementeren van een Risk Based Approach worden verschillende soorten risico's meestal in overweging genomen, waaronder:
Door deze risico's te evalueren en prioriteren, kan een organisatie haar middelen gericht inzetten om de grootste risico's aan te pakken en een effectieve compliance- en risicobeheerstrategie te ontwikkelen. De risico's die daar bij gehanteerd worden zijn laag, medium, hoog en onacceptabel.
Compliance verwijst naar het naleven van wetten, regelgeving, normen en ethische normen die van toepassing zijn op een bepaalde industrie, organisatie of individu. Het omvat het nemen van maatregelen om ervoor te zorgen dat alle activiteiten en processen in overeenstemming zijn met de geldende regels en voorschriften. Het doel van compliance is om risico's te verminderen, wettelijke verplichtingen na te komen en ethisch gedrag te bevorderen binnen een organisatie.
Een Compliance Officer is verantwoordelijk voor het waarborgen van naleving van wetten, regelgeving, interne beleidslijnen en ethische normen binnen een organisatie. Hun rol omvat het volgende:
Ultimate Benificial Owner
UBO staat voor Ultimate Beneficial Owner, wat in het Nederlands "uiteindelijk begunstigde eigenaar" betekent. Een UBO is de natuurlijke persoon die uiteindelijk eigendoms- of zeggenschapsbelangen heeft in een juridische entiteit, zoals een bedrijf, trust of stichting. Het identificeren van UBO's is belangrijk omdat het helpt bij het vaststellen van de werkelijke eigenaren van een entiteit om financiële criminaliteit te voorkomen. Organisaties moeten UBO-informatie verzamelen en rapporteren om transparantie te bevorderen en te voldoen aan regelgeving zoals de Wet ter voorkoming van witwassen en financiering van terrorisme (Wwft) in Nederland en vergelijkbare wetgeving in andere landen.
Politically Exposed Person
PEP staat voor Politically Exposed Person, wat verwijst naar een persoon die een prominente functie bekleedt in een overheidsorganisatie of een internationale organisatie. PEP's worden beschouwd als een verhoogd risico voor corruptie en omkoping vanwege hun positie en invloed. Voorbeelden van PEP's zijn presidenten, ministers, parlementsleden, rechters en hoge militaire functionarissen. Ook familieleden en naaste geassocieerden van PEP's worden soms als PEP geclassificeerd vanwege het risico op het gebruik van hun positie voor illegale activiteiten. Financiële instellingen en andere bedrijven moeten bijzondere aandacht besteden aan transacties en zakelijke relaties met PEP's om te voldoen aan anti-witwas- en anti-corruptieregelgeving.
Sancties zijn strafmaatregelen die door overheden of internationale organisaties worden opgelegd aan individuen, entiteiten, landen of groepen om ongewenst gedrag te bestraffen, te voorkomen of te beëindigen. Deze maatregelen kunnen economisch, politiek of juridisch van aard zijn en hebben tot doel om bijvoorbeeld terrorisme, proliferatie van massavernietigingswapens, mensenrechtenschendingen, witwassen, en andere schadelijke activiteiten tegen te gaan.
Sancties kunnen onder meer bestaan uit bevriezing van financiële middelen, reisverboden, handelsbeperkingen en wapenembargo's. Ze kunnen unilateraal worden opgelegd door individuele landen of multilateraal door internationale organisaties zoals de Verenigde Naties, Europese Unie, en andere regionale blokken. Het naleven van sancties is belangrijk, omdat schending ervan ernstige juridische en financiële gevolgen kan hebben. Bedrijven en financiële instellingen moeten hun transacties en zakelijke relaties controleren om te voorkomen dat ze betrokken raken bij activiteiten die in strijd zijn met opgelegde sancties. Deze controles vinden plaats door een toetsing te doen op (openbaar) beschikbare sanctielijsten, bijvoorbeeld zoals die van OFAC.
Adverse Media Screening, ook wel bekend als Negative News Screening, is een proces om media- en nieuwsbronnen te doorzoeken op negatieve of ongunstige informatie over individuen, bedrijven, organisaties, of entiteiten. Het doel van adverse media screening is om mogelijke risico's, zoals betrokkenheid bij witwassen, fraude, terrorismefinanciering, corruptie en andere criminele activiteiten, vroegtijdig te identificeren.
Het belang van adverse media screening ligt in het vermogen om reputatierisico's te verminderen, wettelijke vereisten na te leven en financiële instellingen en bedrijven te helpen bij het nemen van geïnformeerde beslissingen over hun zakelijke relaties. Echter, het proces kan ingewikkeld zijn vanwege:
Ondanks de complexiteit blijft adverse media screening een belangrijk instrument in het risicobeheer en de naleving van de financiële en zakelijke sector, omdat het helpt om potentiële risico's te identificeren en aan te pakken voordat ze grotere problemen veroorzaken.
De term poortwachters wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar de verschillende instanties en professionals die een cruciale rol spelen in het voorkomen en bestrijden van financiële criminaliteit, zoals witwassen, terrorismefinanciering en corruptie. Deze poortwachters spelen een belangrijke rol bij het handhaven van de integriteit van het financiële systeem en het voorkomen van misbruik ervan. We hebben een overzicht gemaakt met alles sectoren die zijn aangewezen als poortwachter en leggen hier ook uit waarom het belangrijk is om te weten met wie je zaken doet.
Financial Action Task Force
De Financial Action Task Force (FATF) is een intergouvernementele organisatie die zich inzet voor de bestrijding van witwassen van geld en financiering van terrorisme. De FATF stelt wereldwijde standaarden en aanbevelingen vast om landen te helpen bij het ontwikkelen van beleid en wetgeving om deze criminele activiteiten te bestrijden. De organisatie evalueert ook de implementatie van deze maatregelen door landen en bevordert internationale samenwerking om het witwassen van geld en de financiering van terrorisme te voorkomen. De aanbevelingen van de FATF worden wereldwijd erkend als de norm voor anti-witwas- en anti-terrorismefinancieringsmaatregelen.
Een belangrijke uitkomst van de aanbevelingen zijn de landenlijsten.
Landenrisico's
De Financial Action Task Force (FATF) heeft een proces voor het opstellen van landenlijsten die de naleving van anti-witwas- en anti-terrorismefinancieringsmaatregelen evalueren. Dit proces omvat verschillende stappen:
Het doel van deze lijsten is om druk uit te oefenen op landen om effectieve maatregelen te nemen tegen witwassen van geld en financiering van terrorisme. Landen die niet voldoen aan de normen worden aangemoedigd om passende maatregelen te nemen om hun systemen te versterken en zo internationale financiële integriteit te bevorderen.
De landenlijsten worden inclusief bijbehorend risico gebruikt door poortwachters in het clientenonderzoek.
Financial Intelligence Unit
De Financial Intelligence Unit (FIU) is een onafhankelijke overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor het ontvangen, analyseren en doorgeven van meldingen van ongebruikelijke financiële transacties.
De FIU fungeert als een schakel tussen financiële instellingen en wetshandhavingsinstanties in de strijd tegen witwassen en financiering van terrorisme. Zodra financiële instellingen, zoals banken, verdachte of ongebruikelijke transacties detecteren, zijn ze verplicht om deze informatie te melden aan de FIU. De FIU analyseert deze meldingen en kan ze doorsturen naar relevante opsporings- en vervolgingsinstanties als er sprake is van verdachte activiteiten.
Het doel van de FIU is om financiële criminaliteit te bestrijden door het verzamelen en delen van informatie, waardoor autoriteiten sneller kunnen ingrijpen en onderzoeken.
Meldingsplicht verwijst naar de verplichting van financiële instellingen en andere entiteiten om ongebruikelijke of verdachte financiële transacties te melden bij de FIU. Deze verplichting is een essentieel onderdeel van het anti-witwas- en terrorismefinancieringsregime.
Financiële instellingen moeten een interne procedure hebben om transacties te identificeren die afwijken van het gebruikelijke gedragspatroon van een klant of niet in overeenstemming zijn met het risicoprofiel. Als dergelijke transacties worden geïdentificeerd, moeten ze worden gemeld aan de FIU, die vervolgens de melding zal analyseren.
Meldingsplicht is gericht op het vroegtijdig opsporen van verdachte activiteiten en het voorkomen van mogelijke betrokkenheid bij witwassen of financiering van terrorisme. Het niet nakomen van de meldingsplicht kan leiden tot ernstige juridische gevolgen voor de betrokken instellingen.
Cotembo B.V.
Symon Pelgromstraat 8
5212 GJ 's-Hertogenbosch
073 234 0221
KVK 83904387
©2024 Cotembo. All rights reserved. Privacy Policy Veel gestelde vragen
